Բարակ ուղին սողալով , 
Ոտի տակին դողալով 
Ճամփի ծայրին բուսել է 
Կյանքի ծառը շողալով :
Ի՜նչ լայն սիրտ է, որ ունի 
Այս ճանապարհն Անհունի․․․ 
Մարդու, բույսի, գազանի 
Եվ թևավոր թռչունի :